اژه های بکراَمّا فراموش شده مازندرانی شامل کلمات قدیمی
واحدهای شمارش واصطلاحات اصیل که امروزه کمتردرزبان محلی مورداستفاده قرارمی گیرد.

واحدشمارش حبّه قند=کِلو

واحدشمارش قطعه گوشت=تِریک

واحدشمارش گردو وتخم مرغ=کِل

واحدشمارش سیرومغزگردو=چِکه

واحدشمارش پیاز=بِنه

واحد شمارش نارنج وانار=گِنّه

واحدشمارش کَنَف=پِتی

دعوای دواَسب=جَقه

دعوای دوگاو=کَلی

وسیله ای برای ریسیدن کنف=کِتلوم

داروخانه =اَفتِک

مطب دکتر=محکمه یا اَفتِک خنه

آب دهان آویزان=گِلِس

جعبه چوبی=یاشیک

قدم یاگام=شاب

عبور=هِدار

بینی=وِنی

لانه مرغان=کِلی

خانه چارپایان=کِلوم

چندلحظه پیش=دوسا

گاوشیرده=منگودوشا

بغل راه پله=کِنّا

دفعه،مرتبه،بار=کَش

لیز=قِلیز

زوزه شغال=بَوُو یا اَوُو

زوزه سگ=لَوُو

آفتابه مسی=جِری

بچه یاتوله خرس =کِتِه

توله سگ=سگ کِتکا

گوساله ماده=دِمِس

گاوماده تقریبا 2ساله =طَلِم

گوساله نر=تِشِک

گاونرجوان =جِنیکا